,,Ja to ujrzałem i daje świadectwo, że On jest Synem Bożym.” ( J 1, 34) To wyznanie św. Jana Chrzciciela prowadzi nas do centrum chrześcijańskiej wiary. Wierzymy i wyznajemy, że Jezus jest Bogiem. Tę wiarę pomimo wielu różnic doktrynalnych podzielają wszyscy nasi ochrzczeni bracia i siostry. Osoba Jezusa Chrystusa łączy nasze religijne dążenia, aby jego imię było znane i czczone na całym świecie. Pomimo tego boli nas, że nie możemy wspólnie przeżywać naszej wiary i gromadzić się jak pierwsi chrześcijanie na wspólnej Eucharystii. Z tego pragnienia pojednania i dążenia do jedności wyrosła praktyka modlitw o jedność chrześcijan, które posiadają szczególne znaczenie podczas tygodnia o jedność chrześcijan. Tegoroczny tydzień modlitw o jedność chrześcijan przeżywamy pod hasłem: ,,Życzliwymi bądźcie”. Te słowa nawiązują do początku 28 rozdziału Dziejów Apostolskich, w którym autor opisuje pobyt św. Pawła Apostoła na Malcie. Paweł jako rozbitek doświadcza życzliwości tubylców, którzy rozpalili dla Niego i jego towarzyszy podróży ognisko ,,bo zaczął padać deszcz i zrobiło się zimno” (Dz 28, 2). Był to piękny gest życzliwości i pomocy ze strony tych, którzy byli dla rozbitków zupełnie obcy. Doświadczenie wyobcowania, ,,samotności” jest pomimo tak wielu możliwości spotkań wirtualnych wciąż ciężką próbą dla naszych braci i sióstr. Często nie znajdzie się nikt, kto mógłby rozpalić ,,ognisko” życzliwości i zrozumienia. Gdzie odnaleźć ten ogień przy którym wszyscy moglibyśmy się ogrzać i poczuć jak w rodzinie? Tym ogniem jest ,,Światłość Świata” (J 8,12) – Jezus Chrystus, który może zapalić w nas ogień miłości. Św. Jan Paweł II, papież, który szczególnie podczas swojego pontyfikatu zabiegał o jedność chrześcijan, rozumiał zabiegania ekumeniczne jako ,,powinność”. Tak mówił podczas modlitwy ekumenicznej w Hali Ludowej we Wrocławiu w 1997r: ,,Kiedy Chrystus modli się o jedność dla swoich uczniów, to ukazuje zarazem, że ta jedność jest darem, ale także, że jest ona powinnością. Jest darem, który otrzymujemy od Ojca, Syna i Ducha Świętego. Równocześnie jest powinnością, ponieważ ona została nam zadana. Zadana została wszystkim pokoleniom chrześcijan, poczynając od apostołów — wszystkim w pierwszym i drugim tysiącleciu.” Jak być człowiekiem ekumenii, tutaj w Sierpcu? Jak zabiegać o pojednanie wszystkich chrześcijan? Pierwszym zadaniem jest dla nas modlitwa o pojednanie. Sam Chrystus modlił się w Wieczerniku: ,,Aby byli jedno.” (zob. J 17, 20-21) Naśladując postawę Chrystusa nie zapominajmy, że wytrwała modlitwa zawsze przynosi owoce, których możemy doświadczyć dopiero w wieczności. Drugim wyzwaniem będzie dla nas świadectwo życia. Poucza nas o tym dzisiaj św. Paweł w pierwszym czytaniu: ,,Zostaliśmy powołani do świętości wespół ze wszystkimi, którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa” (1 Kor 1, 1-3) Świętość życia prawdziwie zakorzeniona w przesłaniu Chrystusa jest najlepszym świadectwem ucznia naszego Pana. Ta świętość czyni uczniów i otwiera na prawdziwy dialog.
Ksiądz Adam
